Ik heb de afgelopen weken weer eens benut om meer te lezen, en er ook echt tijd voor uit te trekken. Dat is me goed bevallen. Ik lees bij voorkeur boeken die me aan het denken zetten, die een boodschap hebben of die iemand in mijn omgeving me aangeraden heeft. Gevolg van het lezen van dit soort boeken voor mij is wel, dat ik ze niet in 1 keer uit kan lezen, dus dat er overal in huis boeken heb liggen, soms half uit en soms nog ben ik er nog niet eens in begonnen. Herkenbaar? Ik hoor van meer mensen dat ze dat herkennen. Grappig. Zal ik een boekenwinkel beginnen?

Nu ben ik sinds kort ook lid van een leesclub, om ook eens wat anders te lezen. Ik kreeg een soort ‘proefboek’ van een vriendin mee, die ook lid was of liever, die oprichter is van deze leesclub. Zodat ik wist wat ze zoal lezen. Nu heb ik een slechte gewoonte (1 maar?) en dat is, dat als een boek echt leuk is, ik het niet wil uitlezen. Ik fantaseer liever over het einde dan het uit te lezen.

Het was een leuk boek, Overspel van Toby Litt. De hoofdpersoon Conrad, zit met Lily (zijn ex) te eten in een restaurant als ze onder zijn ogen wordt vermoord. Bizar als begin. Lily heeft een soort van ‘semi’ relatie met een ander. Al tijdens haar relatie met Conrad hield ze er echter meerdere mannen op na. Vandaar ….de titel. Conrad gaat op onderzoek uit, en er volgens allerlei bizarre en soms wat ongeloofwaardige en wellicht onmogelijke intriges. Ik besloot echter, 50 pagina’s voor het einde, het boek niet uit te lezen….en gaf het terug aan mijn vriendin.

Rare eigenschap eigenlijk, niet uitlezen??!! Die wil ik , als ik eerlijk ben, wel van af want ik herken hem wel op meerdere vlakken. Kan dat met werk of een nieuw project ook hebben, ik begin enthousiast en dan na een tijdje…slaat een soort verveling of …..?? in. Wat het is, weet ik nog niet precies,en dat hoeft ook niet altijd, ik noemde het al eerder, alles wat nieuw of anders is trekt me….maar als het nieuwe eraf is….wat dan? Dan kan de verdieping komen, denk ik nu, en die wil ik. Ik wil dus een oud patroon doorbreken. Dus ‘eenvoudig’ beginnen of doorgaan en het boek uilezen. Dat deed ik gister op de bank, en het was erg leuk. Anders dan verwacht, maar nu is het AF. En het geeft me een heerlijk gevoel. Iets afmaken. Zo eenvoudig en toch…Herken je dat? Wat maak jij niet af, leg je weg, of verkoop je omdat ……?? Je ziet, het kan dus anders. En dat is weer een van de zaken waar ik o.a. ook op coach.

Ik wilde in deze blog eigenlijk iets vertellen/delen over een ander boek dat ik ook net UIT gelezen heb, over leven met hooggevoeligheid van Susan Marletta Hart. Dat ga ik een volgende keer doen. Daarin herkende ik mezelf nl ook, maar dan op een andere manier als hierboven omschreven.

Groetjes Ingeborg